Ο Vivaldi και οι εικόνες της μουσικής του στο μυαλό μας!!!!!

 Παιδί. δημιουργία κι έκφραση στο νηπιαγωγείο μας και συνδυασμός γνωστικών αντικειμένων μουσικής και εικαστικών. Το φθινόπωρο μας εμπνέει για πολλές μα πολλές δραστηριότητες, αλλά σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσε να λείπει από τον προγραμματισμό μας ο αγαπημένος Vivaldi και το δικό του "Φθινόπωρο"!!! 

Μετά τη χαλάρωση, λοιπόν, βάλαμε στα παιδιά να ακούσουν τα τρία υπέροχα κλασσικά κομμάτια για το φθινόπωρο και τους ζητήθηκε να ζωγραφίσουν ό,τι έρχεται στο μυαλό τους ακούγοντας τη μελωδία αυτή. Η παιδική φαντασία σε όλο της το μεγαλείο και χωρίς καθόλου περιορισμούς. Τα περισσότερα παιδιά ζωγράφισαν στοιχεία του φθινοπώρου, ενώ άλλα ζωγράφισαν νότες κι άλλα διάφορες γραμμές. Επίσης εντοπίσαμε και την απόδοση συναισθημάτων στο χαρτί, καθώς άλλαζε η διάρκεια της μουσικής (ολόκληρα, μισά, τέταρτα, όγδοα) .

Ο Κωνσταντίνος ζωγράφισε πουλιά που πετούν,όπως ακούν τη μουσική, ένα παιδάκι που χορεύει κι ένα λουλούδι με καρπό(!)

Ο Βαγγέλης έκανε νότες και χελιδόνι που πετάει ακούγοντάς τες...

ο Αναστάσης ζωγράφισε πολλές νότες, τις οποίες ακούνε τα πουλιά και πάνε σε ζεστές χώρες και φθινοπωρινά λουλούδια...

Ο Στυλιανός ζωγράφισε ευθείες γραμμές που είναι ο άνεμος που φυσάει, νότες και το φθινόπωρο με κίτρινο και πορτοκαλί χρώμα...

Η Λαρίσα στο δυνατό μέρος της μουσικής θυμήθηκε ένα δέντρο, ένα κοριτσάκι που χάθηκε και φοβόταν, στο σιγανό μέρος τα φύλλα που πέφτουν από τα δέντρα κι ένα σκαντζόχοιρο...

Η Καλλιόπη όταν η μουσική ήταν γρήγορη ζωγράφισε δύο παιδάκια που ένιωθαν φόβο, γιατί είχαν χαθεί και στην απαλή μουσική ζωγράφισε τη μαμά που εμφανίστηκε κι έτσι τα κοριτσάκια ησύχασαν...

ο Φλάβιο ζωγράφισε καμπύλες γραμμές (δυστυχώς δεν μπόρεσε να αναπτύξει τη σκέψη του, καθώς δεν μπορεί να μιλήσει ελληνικά)

ο Αριόν ζωγράφισε το Φθινόπωρο... (επίσης δεν μπορεί να μιλήσει ελληνικά)

η Πωλίνα σκεφτόταν διάφορα χρώματα, που άλλαζαν συνέχεια, όπως και η μουσική...

Αργότερα θα μιλήσουμε για τη διάρκεια κάποιας νότας και θα επαναλάβουμε μία αντίστοιχη δραστηριότητα, ώστε να μπορέσουμε να δούμε πώς θα αποτυπώσουν τότε στο χαρτί αυτό που ακούνε.