Μαθαίνοντας για τη Δημοκρατία !!!!

     Καθώς η επέτειος του Πολυτεχνείου πλησιάζει, πιστεύω πώς δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να προσεγγίσουμε τις έννοιες "Δημοκρατία- Δικτατορία" από το εξαιρετικό βιβλίο "Η κυρά Δημοκρατία" της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου, το οποίο τα παιδιά λατρεύουν, το ίδιο,όσο κι εγώ! Αγαπούν μέσα απ' αυτό την κυρά Δημοκρατία, μαθαίνουν το τραγούδι της, το οποίο πρέπει να κάνουν ύμνο στη ζωή τους "Όλοι μαζί, όλοι μαζί είμαστε πάντα πιο δυνατοί", το φωνάζουν και το ευχαριστιούνται. Κάπως έτσι, λοιπόν, ξεκινήσαμε και για φέτος... Διαβάσαμε το βιβλίο...

το συζητήσαμε, θέσαμε ερωτήσεις κατανόησης στα παιδιά και πήραμε πολύ όμορφες κι ενδιαφέρουσες απαντήσεις, μάθαμε το τραγούδι της και όλα όσα πρέπει να ξέρουμε για τα δύο πολιτεύματα. Με ένα πολύ απλό πείραμα προσπαθήσαμε να καταλάβουμε τι σημαίνει το "Όλοι μαζί, όλοι μαζί είμαστε πάντα πιο δυνατοί" κι έτσι τους έδωσα από ένα ξυλάκι από σουβλάκι και τους είπα να το σπάσουν. Τα κατάφεραν κι ενθουσιάστηκαν πάρα πολύ (είναι γνωστό άλλωστε ότι μόλις πει η κυρία να χαλάσουμε κάτι, ο ενθουσιασμός μας φτάνει στον ουρανό!)

Άρα καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ένα- ένα ξυλάκι μπορούμε να τα σπάσουμε πολύ εύκολα. Τι γίνεται, όμως, όταν είναι πολλά ξυλάκια μαζί; Ας το δοκιμάσουμε....

Η προσπάθειά μας μεγάλη και μάλιστα βοηθήσαμε κιόλας ο ένας τον άλλο, αλλά τίποτα....δεν καταφέραμε να σπάσουμε τα ξυλάκια (φυσικά, έπρεπε να δοκιμάσει κι η κυρία, που είναι μεγάλη, αλλά ούτε κι εγώ τα κατάφερα). Ααααα!!!!! Γι' αυτό το λέει αυτό το τραγούδι η κυρά Δημοκρατία...!!!!!

Οι δυο ομάδες της τάξης μας ζωγραφίσαμε τις δύο κυρίες....

και, φυσικά, τις ζωγραφίσαμε κι ο καθένας μόνος του...

Δε θα μπορούσε να λείψει κι ο υπολογιστής κι έτσι ζωγραφίσαμε και με τη βοήθεια του Tux Paint και γράψαμε και τις σχετικές λεξούλες...

Επίσης, κάναμε και μία μακέτα με το χωριό της κυρίας Δημοκρατίας επιλέγοντας και γράφοντας λέξεις, που θα μπορούσαν να "ζούνε" σ' εκείνο το χωριό παρέα με τους ανθρώπους, αλλά και το χωριό της κυρίας Δικτατορίας με τον ίδιο τρόπο...

Δε θα μπορούσαμε, όμως, να μην αναφέρουμε και τον Περικλή, που ασχολήθηκε ιδιαιτέρως με το δημοκρατικό πολίτευμα με αποτέλεσμα τον χρυσό 5ο αιώνα της Αθήνας κι έτσι περιγράψαμε μία σχετική εικόνα, εντοπίσαμε τη λέξη Δημοκρατία, αλλά και τον Περικλή (που αμέσως παρατήρησαν ότι είναι άγαλμα, γιατί είναι άσπρος) και μάθαμε το Δ,δ της Δημοκρατίας...

Και μία κατασκευούλα πολύ απλή και πολύ όμορφη...ένα περιστέρι για την ειρήνη και τη Δημοκρατία, η γνωστή μας πια εικόνα και ένα κλαδί ελιάς...ό,τι καλύτερο έχει δώσει η Ελλάδα μας σε όλο τον κόσμο, μαζί, φυσικά, με τον πολιτισμό!!!

Κι αφού το Δ μοιάζει με το τρίγωνο, είναι δυνατόν να μην κάνουμε και μαθηματικά;

Παρατηρούμε,λοιπόν, όλοι το τρίγωνο, μετράμε τις γωνίες και τις γραμμές του, γινόμαστε εμείς οι ίδιοι οι κύριοι Τριγωνούληδες και εξηγούμε στα υπόλοιπα παιδιά τι το ξεχωριστό έχουμε...

το χορεύουμε με διάφορους τρόπους (στο κεφάλι, στο δεξί χέρι, στο αριστερό χέρι, πάνω ψηλά, κάτω χαμηλά κτλ) ακούγοντας το τραγούδι του...

και το χρησιμοποιούμε για να κάνουμε την κυρία Δημοκρατία...

όμως, με το τρίγωνο μπορούμε να κάνουμε πολλάαααα πράγματα κι αφήνουμε τη φαντασία μας ελεύθερη να δημιουργήσει...

και οι Τριγωνούληδές μας...

Επίσης, είδαμε και περιγράψαμε εικόνες του Πολυτεχνείου και συσχετίσαμε τις δύο ιστορίες, ώστε τα παιδιά να κατανοήσουν τον λόγο των γεγονότων εκείνων και ζωγραφίσαμε τα όσα μας έκαναν εντύπωση...

Παίξαμε με τα γραμματάκια της λέξης ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ και τα βάλαμε στη σωστή σειρά....

και, φυσικά, κάναμε εκλογές, γιατί στη δημοκρατία ψηφίζουμε όλοι για τον αρχηγό μας...

ετοιμάσαμε το παραβάν, αφού η ψήφος είναι μυστική...

ετοιμάσαμε τα ψηφοδέλτια γράφοντας όλοι το όνομά μας, αφού όλοι θέλουμε να γίνουμε αρχηγοί και ξεκινήσαμε...

ψηφίσαμε...

ρίξαμε τον φάκελο στην κάλπη...

κι αφού τελειώσαμε όλοι, μεταφέραμε την κάλπη στην παρεούλα, για να καταμετρήσουμε τις ψήφους...

η διαδικασία καταμέτρησης ξεκινά...

συγκεντρώνουμε τα αποτελέσματα...

κι όλοι μαζί πανηγυρίζουμε για τον αρχηγό της τάξης μας!!!!!

Επίσης διαβάσαμε την Ντενεκεδούπολη της Ευγενίας Φακίνου και κατασκευάσαμε κι εμείς τα δικά μας τενεκεδάκια...

Κι επειδή, η μουσική δεν μπορεί να λείπει από το καθημερινό μας πρόγραμμα, μάθαμε το "Ένα το χελιδόνι" που είναι σε αργό ρυθμό, όπως είπαν τα παιδιά και το "Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο" που έχει μελωδία σε γρήγορα ρυθμό!!!

Είχαμε σκοπό και να ζωγραφίσουμε στον τοίχο του σχολείου μας το τραγούδι της κυρίας Δημοκρατίας και να γράψουμε τις λεξούλες που ταιριάζουν στην δημοκρατία, την ειρήνη και το σχολείο, αλλά δεν προλάβαμε. Θα το κάνουμε όμως!!!!