31η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ "Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης"

            Αποταμίευση. Μία λέξη που πρέπει να γίνει βίωμα στα παιδιά από μικρή ηλικία, ώστε να μάθουν να διαχειρίζονται σωστά τα χρήματα καταρχήν, αλλά και να μάθουν στην οικονομία και του χρήματος, αλλά και γενικότερα.
         Ξεκινήσαμε με ένα απλό ποιηματάκι (έμπνευση δική μου), το οποίο μαθαίναμε στροφή-στροφή και το συζητούσαμε. Το παραθέτω:
                      Πάντα πρέπει να εφαρμόζω
                      στης ζωής μου την πορεία
                      μία μαγική λεξούλα,
                      που τη λένε ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.
                                   -
                     Όταν κάποιος χρήματα,
                     για να χαρώ, μου δίνει,
                     δεν πρέπει να τα σπαταλώ
                     γιατί τίποτα δε θα μου μείνει.
                                   -
                     Ούτε και πρέπει να ζητώ
                     πολλά πολλά παιχνίδια,
                     γλυκά σωρό και παγωτά,
                     αχρείαστα στολίδια.
                                   -
                     Ο κουμπαράς ο φίλος μου
                     γεμάτος πάντα να'ναι,
                     αφού τα χρήματα αυτά
                     όλους μας βοηθάνε.
                                  -
                     Γιατί όταν τα χρειαστώ,
                     θα έχω να τα δώσω
                     και με τον τρόπο αυτό
                     χαρούμενο θα νιώσω!!
 
    Λέγοντας σιγά σιγά την κάθε στροφή κάναμε ανάλογες ερωτήσεις κατανόησης. Τα παιδιά άγγιξαν πολλά και διάφορα θέματα. Για παράδειγμα ρωτώντας, αν κάποιος είχε ακούσει ποτέ τη λέξη "οικονομία" απάντησαν πως πρέπει να κάνουμε οικονομία στα χρήματα, στη βενζίνη, στα φαγητά, αφού δεν πρέπει να τα πετάμε, γιατί άλλοι άνθρωποι δεν έχουν να φάνε, στο νερό, αφού πρέπει να κλείνουμε τη βρύση, όταν πλένουμε τα δόντια μας. Είπαν, επίσης, πως δεν πρέπει να ζητάμε πολλά πράγματα, για να μην ξοδεύουμε τα λεφτά του μπαμπά και της μαμάς, ότι χρειαζόμαστε τα χρήματα για να αγοράσουμε πράγματα, για ψώνια, για να πάρουμε γύρο(!), στα μαγαζιά, για να κάνουμε δουλειές στα χωράφια με τα τρακτέρ και τις κουμπίνες, στο λεωφορείο, αλλά και στον γιατρό που πηγαίνουμε. Καταλήξαμε, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι αν έχουμε βάλει στον κουμπαρά μας λεφτά θα έχουμε όταν τα χρειαστούμε. Εντύπωση πολύ θετική ,ομολογουμένως, μου έκαναν στην τελευταία ερώτηση "γιατί νιώθω χαρούμενος όταν έχω χρήματα, για να δώσω;" όταν μου απάντησαν ότι νιώθουμε χαρούμενοι γιατί μπορούμε να βοηθάμε κι άλλους ανθρώπους που έχουν πραγματικές ανάγκες (που δυσκολεύονται να βρουν φαγητό κι όχι πολλά παιχνίδια) κι ότι έτσι μπορούμε να βοηθήσουμε και τον παππού, όταν εκείνος δεν έχει. (εντύπωση θετική μου έκανε η σωστή και αλληλέγγυα σκέψη των παιδιών, αλλά και προβληματίστηκα από το τι μπορεί να ακούνε και να βλέπουν τα παιδιά σήμερα).
   Αφού κάναμε όλη αυτή την υπέροχη συζήτηση και μιλήσαμε και για την τράπεζα, όπου οι μαμάδες με τις κάρτες πηγαίνουν και παίρνουν λεφτά, ζωγραφίσαμε ό,τι μας άρεσε περισσότερο.

Μάθαμε την παροιμία "Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι" και κάναμε ένα πολύ όμορφο κάδρο, για να το κρεμάσουμε στο δωμάτιό μας.

Επίσης, παρατηρήσαμε τα χρήματα, που έχουμε στο μαγαζάκι μας, τα χωρίσαμε σε χαρτονομίσματα και κέρματα, γράψαμε δίπλα τους αριθμούς τους και παρατηρήσαμε ότι πολλά απ' αυτά είναι ίδια. Διαβάσαμε τα χαρτονομίσματα βάζοντας δίπλα τη λεξούλα "ευρώ" ενώ δίπλα στα κέρματα τη λεξούλα "λεπτά" , που μοιάζει και με τη λέξη "λεπτός".

Τέλος, στις ελεύθερες δραστηριότητες, ο Φλάβιο θέλησε να ζωγραφίσει τα δικά του χαρτονομίσματα.

και το ποίημα σε μορφή jpg με τη βοήθεια της καλής συναδέλφου Ανθής Ζήση!!!