Όταν μιλάει η αφή...!!!

   Σε ένα από τα διαλείμματα που κάναμε όλες αυτές τις ζεστές μέρες του Νοέμβρη μαζέψαμε φύλλα από την αυλή μας. Όταν επιστρέψαμε στην τάξη, φυσικά, ασχοληθήκαμε μαζί τους, τα αγγίξαμε, τα μυρίσαμε, τα κοιτάξαμε πολύ προσεκτικά.

Παρατηρήσαμε το σχήμα τους, τα χρώματά τους και ακολουθήσαμε το περίγραμμά τους.

Καθώς τα αγγίζαμε, ανακαλύψαμε ότι δεν έχουν την ίδια αίσθηση στο χέρι μας. Τα παιδιά είπαν ότι στο μεγάλο φύλλο το χέρι τους δεν προχωρούσε με ευκολία και δε γλιστρούσε.

Πήραμε τότε τα κατάλληλα μέρη από ένα παιχνίδι αντιστοίχησης που έχουμε, όπου τα παιδιά με κλειστά τα μάτια πρέπει να αντιστοιχίζουν διαφορετικές επιφάνειες με το σωστό μέρος. Στα συγκεκριμένα που χρησιμοποιήσαμε η μια επιφάνεια ήταν λεία κι η άλλη τραχιά.

Τα παιδιά αμέσως μπόρεσαν να αντιστοιχίσουν την αίσθηση του καθενός από τα φύλλα με τη σωστή επιφάνεια του παιχνιδιού.

Αμέσως μετά στείλαμε τα παιδιά να αγγίξουν διάφορες επιφάνειες λείες κι άλλες τραχιές αντιστοιχίζοντας με τα φύλλα και λέγοντας δυνατά αν επρόκειτο για λεία ή τραχιά επιφάνεια.

Άγγιξαν τα τραπεζάκια, τα καρεκλάκια, ένα κουτί φύλαξης με τραχιά επιφάνεια κι ένα γυαλόχαρτο.

Η ενασχόλησή τους αυτή με τα φύλλα ήταν πολύ δημιουργική και προσεγγίσαμε αυτές τις δύο έννοιες χωρίς να το έχουμε προγραμματίσει. Τέλος, μιλήσαμε για τα αντίθετα παίζοντας παιχνίδι λέξεων με αντίθετα, στο οποίο λέγαμε μια λέξη και ζητούσαμε από τα παιδιά να μας πουν την αντίθετή της. Φυσικά, μέσα στα ζευγάρια κι οι λέξεις τραχύ- λείο!!!!