Προστατεύομαι όσο μπορώ από τις φυσικές καταστροφές!!! (σεισμός)

     Συνεχίζοντας το πρόγραμμα Αγωγής Υγείας με τίτλο "Ζω μια ζωή με ασφάλεια", μιλήσαμε για τα φυσικά φαινόμενα. Όλα όσα παρατηρούμε γύρω μας στη φύση και δεν δημιουργούνται από τον άνθρωπο ονομάζονται φυσικά φαινόμενα. Σκεφτήκαμε κάποια απ' αυτά...βροχή, καταιγίδα, ουράνιο τόξο, κεραυνός, ηφαίστειο, σεισμός και άλλα.... όταν, λοιπόν, συμβεί ένα φυσικό φαινόμενο και οδηγήσει σε κάτι πολύ άσχημο τότε έχουμε μία φυσική καταστροφή.

 Ας πάρουμε ένα παράδειγμα:
Τι είναι ο σεισμός; Ποιες λέξεις μου έρχονται στο μυαλό όταν ακούω τη λέξη "σεισμός"; Τι άσχημο μπορεί να συμβεί από ένα δυνατό σεισμό; Καταγράψαμε αρχικά ό,τι έρχεται στο μυαλό μας ακούγοντας τη λέξη...

Μιλήσαμε για τη γη ως ένα ροδάκινο, όπου το έδαφος είναι η φλούδα του ροδάκινου, το μάγμα είναι το μέρος του ροδάκινου που τρώμε και το κουκούτσι είναι ο πυρήνας. Στο μάγμα, λοιπόν, υπάρχουν κάποιες πλάκες, οι οποίες μπορεί να μετακινηθούν, πολύ λίγο μεν, αλλά η κίνηση αυτή είναι αρκετή, ώστε να προκαλέσει τον γνωστό μας σεισμό.( Σε παλαιότερη ανάρτηση υπάρχουν δραστηριότητες και πειράματα σχετικά με το φαινόμενο αυτό. Στο πρόγραμμα αυτό, λόγω χρονικής πίεσης και λόγω του ότι ο στόχος μας είναι η ασφάλειά μας σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών, δεν επεκταθήκαμε ιδιαίτερα) Πώς τον νιώθουμε, λοιπόν, εμείς τον σεισμό; ξέρουμε πότε μπορεί να συμβεί; μπορούμε να το καταλάβουμε νωρίτερα ή συμβαίνει ξαφνικά;

Επειδή, λοιπόν, συμβαίνει ξαφνικά, πρέπει πάντα να είμαστε προετοιμασμένοι, για το πώς θα αντιδράσουμε. Μάθαμε τα τρία βήματα:

1ο. Μένω ήρεμος

2ο. Σκύβω και καλύπτομαι.

3ο. Βγαίνω έξω με ηρεμία χωρίς να τρέχω, μόλις σταματήσει ο σεισμός.  

Έτοιμοι για την άσκηση...

ΣΕΙΣΜΟΟΟΣΣΣΣ!!!! (μας λέει η κυρία)

1. Σκύβουμε και καλύπτουμε το κεφάλι μας...

2. Μπαίνουμε κάτω από τα τραπέζια, που έχουμε ήδη προκαθορίσει. Ο καθένας γνωρίζει πού πρέπει να πάει...

3. Η κυρία μας λέει να βγούμε και να κάνουμε τρενάκι

4. Βγαίνουμε με τη σειρά στην αυλή...

5. Στεκόμαστε στον κύκλο που είναι στο κέντρο της αυλής και περιμένουμε εκεί μαζί με την κυρία.

Όμως, αν ο σεισμός είναι δυνατός μπορεί να συμβούν κάποιες άσχημες καταστάσεις, τις οποίες μπορούμε να ξεπεράσουμε αν είμαστε έτοιμοι. Τι θα έπρεπε να έχουμε μαζί μας, αν χρειαστεί αρκετή ώρα μέχρι να μας βρούνε; Πρέπει να έχουμε νερό, φαγητό, σοκολάτες (!)... πώς θα μας ακούσουν για να βρούνε πού ακριβώς είμαστε;" να φωνάξουμε, να τσιρίξουμε, να σφυρίξουμε, να τους πάρουμε τηλέφωνο από το κινητό μας (!).." Αν χτυπήσουμε λίγο τι θα πρέπει να κάνουμε; "να βάλουμε χαντζαπλαστ, να το καθαρίσουμε, να το πλύνουμε, να περιμένουμε να έρθουν για να μας πάνε στο νοσοκομείο..."...Αν τυχόν, δεν υπάρχει αρκετό φως τι μπορούμε να κάνουμε; "να ανάψουμε τον φακό από το κινητό(!)... Άρα το κινητό μας είναι απαραίτητο τελικά..χαχαχαχα

Αποφασίσαμε, έτσι, τι θα έπρεπε να έχουμε μέσα σε μία τσάντα, την οποία θα πάρουμε μαζί μας σε περίπτωση που γίνει σεισμός.

Επειδή, οι Νέες Τεχνολογίες δε λείπουν από τα γνωστικά μας αντικείμενα, είδαμε το βίντεο του σεισμού.... τα ξετρελαίνει και το χορεύουν

...

Μέτρα προστασίας από σεισμό στο σπίτι...

και στο σχολείο...

Βιντεάκια από τον Ο.Α.Σ.Π....

Ζώντας μια ζωή με ασφάλεια!!!!

    Για φέτος είχαμε πραγραμματίσει να υλοποιήσουμε ένα πρόγραμμα αγωγής υγείας με τίτλο "Ζώντας μια ζωή με ασφάλεια", στο οποίο ασχοληθήκαμε με τα ατυχήματα και την ασφάλειά μας στο σπίτι και στο σχολείο, την ασφάλειά μας από φυσικά φαινόμενα που οδηγούν σε φυσικές καταστροφές, την ασφάλειά μας στο δρόμο και την ασφάλειά μας στο διαδίκτυο.
   Ξεκινήσαμε περιγράφοντας εικόνες, οι οποίες συνειρμικά μάς οδήγησαν σε διάφορες καταστάσεις, που τα παιδιά είχαν βιώσει στην καθημερινότητά τους. Η συζήτηση μας συνεπήρε πραγματικά, καθώς όλοι είχαν να αφηγηθούν κάτι που είχε συμβεί, στα ίδια, στα αδερφάκια τους ή στους γονείς τους.

Η ερώτηση που ακολούθησε ήταν φυσικά "τι μπορεί να μας συμβεί στην περίπτωση που κάνουμε κάτι τέτοιο;"

Και καταλήξαμε στα ατυχήματα που μπορούν να μας συμβούν στο σπίτι, τα οποία ομαδοποιήσαμε σε εγκαύματα, ηλεκτροπληξία, χτυπήματα, πνιγμός.

Ο "Μικρός Λύκος" μας συντρόφευσε πολύ όμορφα και μας προβλημάτισε αρκετά, αλλά σε όλα σχεδόν τα ατυχήματα είχαμε έτοιμες τις απαντήσεις στην ερώτηση "γιατί συνέβη αυτό;" ή αντίστροφα "τι μπορεί να του συμβεί αφού συμπεριφέρεται έτσι;"

Παρακολουθήσαμε μία παρουσίαση για παιδιά νηπιαγωγείου, στην οποία επισημάναμε τα επικίνδυνα σημεία μέσα στο σπίτι και την οποία βρήκα εδώ

και συμπληρώσαμε και τα φύλλα εργασίας, στα οποία τα παιδιά εντόπισαν κι άλλα επικίνδυνα σημεία.

Αποφασίσαμε, έτσι, να κάνουμε μία αφίσα με τα ατυχήματα που μπορεί να μας συμβούν στο σπίτι και μία με το τι πρέπει να προσέχουμε, ώστε να είμαστε ασφαλείς.

Κι αφού, όπως έχουμε μάθει κατά τη διάρκεια της χρονιάς, η αφίσα συνδυάζει εικόνα και γραπτό λόγο, το αποτέλεσμα της προσπάθειάς μας ήταν αυτό....

(με την κυρία πολύ υπερήφανη για την αναδυόμενη γραφή)

Όταν η φαντασία πάει...σχολείο!!!!

          Όταν το βιβλίο γίνεται παιχνίδι, όταν τα σχολεία μας επισκέπτονται συγγραφείς και έρχονται σε άμεση επικοινωνία με τα παιδιά, όταν "η φαντασία πάει...σχολείο", τότε η καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας, που αποτελεί στόχο μας κάθε χρονιά, αποτελεί μονόδρομο.
          Ξεκινήσαμε, λοιπόν, για τη συγκεκριμένη δράση της Α/θμιας Εκπαίδευσης Καστοριάς, που υλοποιείται για 5η συνεχή χρονιά φέτος, γνωρίζοντας τα βιβλία της κυρίας Λίνας Σωτηροπούλου, αλλά και την ίδια, αφού είχαμε την τύχη να τη φιλοξενήσουμε για φέτος στο σχολείο μας.
          Αντιστοιχίσαμε τα εξώφυλλα των βιβλίων με τους τίτλους τους...

και διαβάσαμε την "Παπουτσωμένη Γάτα", η οποία μας ξετρέλανε κυριολεκτικά...

Όπως και σε κάθε διδακτική αξιοποίηση κάθε βιβλίου, μιλήσαμε για το εξώφυλλο, "μαντέψαμε" το θέμα του βιβλίου, παρατηρήσαμε πολύ καλά τις εικόνες και παίξαμε το παιχνίδι των ερωτήσεων, με ερωτήσεις κατανόησης του κειμένου. 

Είδαμε στο You tube το παραμύθι του παπουτσωμένου γάτου...

και βρήκαμε ομοιότητες και διαφορές...

Σταθήκαμε ιδιαίτερα στην έννοια του "θησαυρού"...ποιός ήταν ο θησαυρός για τη γάτα και ποιος για τον γάτο;

τι είναι ο θησαυρός; "Είναι διαμάντια, πετράδια χρωματιστά που λάμπουν, λεφτά, χρυσάφια, κολιέ, σκουλαρίκια, δαχτυλίδια... είναι τα "πολύτιμα", όπως μας είπε ένα προνήπιο...

Τι είναι, λοιπόν, το πολύτιμο για εμάς;

Φέρνουμε κι εμείς στο σχολείο τον μικρό μας θησαυρό και τον παρουσιάζουμε στους φίλους μας

Κατασκευάσαμε τη δική μας παπουτσωμένη γατούλα, την Πέπη....

και, βέβαια, θέλαμε να παίξουμε κι εμείς την ιστορία του βιβλίου...

Η γατούλα μας η Πέπη, που ήταν πάντα καθωσπρέπει....

συνάντησε τον γάτο, που κρατούσε ένα σακίδιο με "θησαυρό"...

πήγαν βόλτα, αλλά η γατούλα μας έπεσε κι έκλαιγε πολύ, γιατί ντράπηκε μήπως κάποιος την είχε δει... ο γάτος τη βοήθησε να σηκωθεί... και της χάιδεψε τα ρουθούνια...

συνέχισαν τη βόλτα τους,έφτασαν στο ποτάμι και ο γάτος μας, αφού έκανε ένα μπανάκι κι άπλωσε τα ρούχα του να στεγνώσουν, άνοιξε το σακίδιό του, έβγαλε τον θησαυρό του και τον πρόσφερε στην Πέπη, για να φάει κι εκείνη (σαλάμι, τυρί και καλάμια για ψάρεμα ήταν ο θησαυρός του)...

Όταν νύχτωσε, έφυγαν, αλλά έδωσαν ραντεβού για την επόμενη μέρα...το πρωί που ξύπνησε η γατούλα, δεν ήθελα πια να φορέσει τακούνια και στολίδια... της έφτανε που θα συναντούσε τον φίλο της. Ντύθηκε απλά με τις μπότες της, έβαλε φαγητά στην τσάντα της και βγήκε για να συναντήσει τον φίλο της...

Φυσικά αγκαλιάστηκαν και έγιναν αχώριστοι....κι έτσι η γατούλα μας κατάλαβε ποιός είναι ο πραγματικός θησαυρός στη ζωή μας...

Έτσι, λοιπόν, καταλάβαμε κι εμείς τους πραγματικούς θησαυρούς της ζωής μας, που πια δεν είναι οι κούκλες, οι σούπερ ήρωες, τα διαμάντια και τα παιχνίδια. Είναι" οι φίλοι μας, η οικογένειά μας, η ζωή, η αγάπη, το να φερόμαστε όμορφα στον εαυτό μας και στους άλλους, η ευτυχία και τα όνειρα".

Το επιστέγασμα της όλης αυτής δράσης, ήταν η σημερινή μέρα, που υποδεχτήκαμε τη συγγραφέα της "Παπουτσωμένης Γάτας", κυρία Λίνα Σωτηροπούλου. 

Της κάναμε τις ερωτήσεις, που είχαμε ετοιμάσει, ώστε να τη γνωρίσουμε καλύτερα, παίξαμε μαζί της με τον "Πίκο και τη Λόλα" σεργιανίζοντας σ' όλες τις περιπέτειές τους, γευματίσαμε μαζί της και με τους γονείς μας, οι οποίοι μας είχαν ετοιμάσει πεντανόστιμες λιχουδιές και περάσαμε πάρα μα πάρα πολύ όμορφα!

Της χαρίσαμε και το βιβλίο, που είχαμε γράψει εμείς για την κουκουβάγια της τάξης μας και τη φίλη της...

και, φυσικά, και την Πέπη...

Η κυρία Λίνα ήταν απλά εξαιρετική με όλους μας! Καθήλωσε μικρούς και μεγάλους με τις διηγήσεις και τα κόλπα της!!!!

Περάσαμε μία υπέροχη εβδομάδα και μία ακόμη πιο υπέροχη ημέρα με την κυρία Λίνα κι αυτό μπορείτε να το δείτε στα πρόσωπα των παιδιών, τα οποία, παρόλο που είναι καλυμμένα, ακτινοβολούν ευτυχία!!!!