Παίζοντας με μαθηματικά!!!!

    Μιλώντας για την ιστορία της πεταλούδας γνωρίσαμε την κάμπια του Γ.Κρόκου, η οποία σερνόταν στη γη, αλλά "έβαλε στη θέση της" την αλαζονική πεταλούδα. Τότε ήρθε η ιδέα για μία δραστηριότητα αξιολόγησης στα μαθηματικά. Έτσι,λοιπόν, τα παιδιά μέτρησαν τους κύκλους που είχε στο σώμα της η κάμπια, την οποία ονομάσαμε Ιουλία και τοποθέτησαν με τη σειρά τους αριθμούς.

Τα καταφέραμε πολύ καλά και κάναμε τις κυρίες μας πολύ υπερήφανες!!!

Η επόμενη φάση της δραστηριότητας αφορούσε στην πρόσθεση με μικρούς αριθμούς. Η φαντασία μας και πάλι στο ζενίθ...χαχαχαχα...

"Η κάμπια μας, καθώς έτρωγε ένα φύλλο για να μεγαλώσει, άκουσε κλάμματα. Αναρωτήθηκε ποιός μπορεί να κλαίει και κοιτάζοντας στο φύλλο που βρισκόταν πίσω από το δικό της διέκρινε μία άλλη κάμπια, η οποία ήταν στενοχωρημένη και έκλαιγε. 

(το στόμα δεν διακρίνεται καλά, γιατί είναι σχεδιασμένο με μολύβι, ώστε να είναι λυπημένο, με σκοπό να μπορούμε αργότερα να το διορθώσουμε και να το κάνουμε χαρούμενο)

"-Γιατί κλαις καλή μου φίλη;" τη ρώτησε...

"-Κλαίω γιατί είμαι πολύ μικρή και νομίζω ότι το σώμα μου δεν είναι αρκετό, ώστε να φυτρώσουν πάνω του όμορφα φτερά και να γίνω μία όμορφη πεταλούδα. Βλέπεις ότι έχω μόνο λίγους κύκλους στο σώμα μου;"

Η κάμπια Ιουλία ένιωσε πολύ άσχημα για την μικρή που έκλαιγε και σκεφτόταν τι μπορεί να κάνει για να τη βοηθήσει.

(στο σημείο αυτό έθεσα το ερώτημα στα παιδιά, τα οποία έδωσαν διάφορες απαντήσεις, όπως να της δώσει πολλά φύλλα για να φάει και να μεγαλώσει, να την ταϊσει κι άλλα φαγητά, εκτός από φύλλα, να της δώσει γάλα να πιει για να μεγαλώσει και άλλα).

Να το πάρει το ποτάμιιιιιι;;;;;; Να το πάρει κυρία....πώς τη βοήθησε;

Της χάρισε κάποιους κύκλους από το δικό της σώμα, για να μεγαλώσει και να μην νιώθει άσχημα...

Το σώμα της δεύτερης κάμπιας το έκανα με πορτοκαλί βούλες, ώστε τα παιδιά να μπορούν να διακρίνουν πόσοι κύκλοι υπήρχαν στο σώμα της και πόσους της χάρισε η Ιουλία.

Το ερώτημα προφανές: Πόσους κύκλους έχει τώρα η μικρή μας κάμπια;

Η δραστηριότητα άρεσε πάρα πολύ στα παιδιά και κράτησε μέχρι το τέλος το ενδιαφέρον τους, επιτυγχάνοντας όχι μόνο να κάνουν πρόσθεση με μικρούς αριθμούς, αλλά και να τονίσουμε τη σημασία της προσφοράς στον διπλανό μας, ώστε να τον κάνουμε να νιώσει καλύτερα. Στάθηκαν πολύ στο ότι τώρα η μικρή κάμπια ένιωθε πιο ευτυχισμένη, γιατί είχε βρει μία φίλη, που τη βοήθησε και συζητούσαν για αρκετή ώρα, ότι η Ιουλία ήταν πολύ καλή και ήθελε να βοηθάει όσους την είχαν ανάγκη.

Στο τέλος μεταφέραμε τη δραστηριότητα στο χαρτί. Παραθέτω κάποιες εργασίες.

Το ποίημα:

Μια τρελή πεταλουδίτσα,που'χε χρώμα χρυσαφί

κατηγόρησε την κάμπια ότι σέρνεται στη γη.

Και της αποκρίθη η κάμπια:

"-Αδερφούλα μου καλή, μην καταφρονάς ποτέ σου

το παλιό σου το κορμί.

Αν στο χώμα δε σερνόσουν κάποτε το ταπεινό,

δε θα φτερουγούσες τώρα στο γαλάζιο ουρανό!"

Σε συνέχεια της δραστηριότητας θα μπορούσαμε να κάνουμε και αφαίρεση χρησιμοποιώντας αυτή τη φορά το σώμα της κάμπιας Ιουλίας, που χάριζε τους κύκλους της στη μικρή!