Τι είναι ο σεισμός και πώς μπορούμε να προστατευτούμε σε περίπτωση που συμβεί; Πρέπει να φοβόμαστε; Ερωτήματα που απαντήθηκαν στο σχολείο μας και παιχνίδια, που μετουσιώθηκαν σε γνώση, αλλά και πρόληψη στο φυσικό αυτό φαινόμενο.
Στο ερώτημα τι είναι ο σεισμός ένα νήπιο απάντησε πως "τρέμει η γη" και "κουνιέται το σπίτι και το σχολείο". Γιατί, όμως, να γίνεται αυτό; Πώς μπορεί να τρέμει η γη; εμείς μπορούμε να την κάνουμε να τρέμει; η απάντηση είναι "όχι, βέβαια". Μπορούμε να κουνήσουμε το σχολείο; Όλοι μαζί προσπαθήσαμε να σπρώξουμε τον τοίχο του σχολείου μας, ώστε να το κουνήσουμε, όμως δεν τα καταφέραμε. Έτσι, έχοντας πάντα δίπλα μας την υδρόγειο σφαίρα, μιλήσαμε για τη σύσταση της γης μας. Σκεφτήκαμε ένα ροδάκινο και είπαμε ότι όπως το ροδάκινο έχει μέσα του ένα κουκούτσι, έτσι και η γη μας κρύβει μέσα της τον πυρήνα. Το μέρος του ροδάκινου που τρώμε είναι το μάγμα της γης και η φλούδα του είναι το έδαφος που πατάμε. Το παράδειγμά μας υπεραπλουστευμένο, αλλά ήθελα να έχουν τα παιδιά κάτι χειροπιαστό στο μυαλό τους, ώστε να μπορέσουν να φανταστούν κάπως τη σύσταση της γης. Είπαμε πως το μάγμα είναι υγρό και καίει πολύ και πώς πάνω σ' αυτό υπάρχουν κάποιες μεγάλες πλάκες εδάφους, οι οποίες μπορεί να μετακινηθούν. Για να γίνει αυτό κατανοητό, κάναμε ένα πείραμα, το οποίο είδα στο διαδίκτυο, σύμφωνα με το οποίο βάζουμε πάνω σε νερό δύο κομμάτια φελιζόλ, τα οποία επιπλέουν. Παρατηρούμε τις κινήσεις τους και βλέπουμε πώς μπορεί να γίνεται η κίνηση των λιθοσφαιρικών πλακών.
Στο ερώτημα τι είναι ο σεισμός ένα νήπιο απάντησε πως "τρέμει η γη" και "κουνιέται το σπίτι και το σχολείο". Γιατί, όμως, να γίνεται αυτό; Πώς μπορεί να τρέμει η γη; εμείς μπορούμε να την κάνουμε να τρέμει; η απάντηση είναι "όχι, βέβαια". Μπορούμε να κουνήσουμε το σχολείο; Όλοι μαζί προσπαθήσαμε να σπρώξουμε τον τοίχο του σχολείου μας, ώστε να το κουνήσουμε, όμως δεν τα καταφέραμε. Έτσι, έχοντας πάντα δίπλα μας την υδρόγειο σφαίρα, μιλήσαμε για τη σύσταση της γης μας. Σκεφτήκαμε ένα ροδάκινο και είπαμε ότι όπως το ροδάκινο έχει μέσα του ένα κουκούτσι, έτσι και η γη μας κρύβει μέσα της τον πυρήνα. Το μέρος του ροδάκινου που τρώμε είναι το μάγμα της γης και η φλούδα του είναι το έδαφος που πατάμε. Το παράδειγμά μας υπεραπλουστευμένο, αλλά ήθελα να έχουν τα παιδιά κάτι χειροπιαστό στο μυαλό τους, ώστε να μπορέσουν να φανταστούν κάπως τη σύσταση της γης. Είπαμε πως το μάγμα είναι υγρό και καίει πολύ και πώς πάνω σ' αυτό υπάρχουν κάποιες μεγάλες πλάκες εδάφους, οι οποίες μπορεί να μετακινηθούν. Για να γίνει αυτό κατανοητό, κάναμε ένα πείραμα, το οποίο είδα στο διαδίκτυο, σύμφωνα με το οποίο βάζουμε πάνω σε νερό δύο κομμάτια φελιζόλ, τα οποία επιπλέουν. Παρατηρούμε τις κινήσεις τους και βλέπουμε πώς μπορεί να γίνεται η κίνηση των λιθοσφαιρικών πλακών.
Αμέσως μετά προσπαθήσαμε να κάνουμε με πλαστελίνη τη γη μας, βάζοντας άλλο χρώμα για τον πυρήνα, άλλο για το μάγμα κι άλλο για την επιφάνεια.
Το ζωγραφίσαμε...
Κι ήρθε η ώρα να μάθουμε πώς προστατευόμαστε από έναν σεισμό στο σχολείο...
Μόλις η κυρία φωνάξει "σεισμός" μπαίνουμε όλοι κάτω από τα τραπέζια που ήδη έχουμε συμφωνήσει για τον καθένα...
όταν ο σεισμός σταματήσει βγαίνουμε ήρεμα από τις θέσεις μας και κάνουμε ένα τρενάκι μπροστά στην πόρτα της τάξης, όπου βρίσκεται η κυρία. Βγαίνουμε από την αίθουσα, παίρνουμε τα μπουφάν, τα παπούτσια και τις τσάντες μας....
και βγαίνουμε με σειρά και χωρίς να τρέξουμε στην αυλή...
Η κυρία παίρνει την τσάντα που έχουμε ήδη ετοιμάσει με τα βασικά αντικείμενα που θα πρέπει να έχουμε μαζί μας...
Αφού παίξαμε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας με τον σεισμό, ζωγραφίσαμε και το πώς πρέπει να συμπεριφερθούμε αν πραγματικά γίνει την ώρα που είμαστε στο σχολείο..
και κάτι ευχάριστο στον υπολογιστή, που αρέσει σε όλα τα παιδιά λόγω του ρυθμού του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου