Ξεκινήσαμε με την ιστορία της Λότης Πέτροβιτς Ανδροτσοπούλου "Αν ήμουν δέντρο..." την οποία μπορείτε να βρείτε http://lotypetrovits.blogspot.gr/2012/06/blog-post.html!!!
Αναρωτηθήκαμε τι μπορεί να είναι το παραμυθόδεντρο και τα νήπια απάντησαν πως είναι ένα βιβλίο από παραμύθια. Άρα θα έχει φύλλα αυτό το δέντρο;;; Μπορεί να έχει φύλλα και να έχει και βιβλία στον κορμό του, μπορεί να έχει μόνο βιβλία χωρίς φύλλα...
Είδαμε και περιγράψαμε εικόνες παραμυθόδεντρων...
Ζωγραφίσαμε κι εμείς τα δικά μας παραμυθόδεντρα...
Στη βιβλιοθήκη της τάξης μας αποφασίσαμε να κάνουμε ένα φυλλοβόλο παραμυθόδεντρο, αφού τα βιβλία τα αλλάζουμε συχνά και στη δανειστική μας βιβλιοθήκη ένα αειθαλές, αφού τα βιβλία μας θα είναι τα ίδια όλο τον χρόνο.
Ζωγραφίσαμε το εξώφυλλο του αγαπημένου μας βιβλίου, γράψαμε τον τίτλο του και κρεμάσαμε τις εργασίες μας στο παραμυθόδεντρο μας...
Σκεφτήκαμε πόσο όμορφα θα ήταν να καθόμασταν στον κορμό του δέντρου και να ακούγαμε ιστορίες από τις ρίζες του....
...και πόσο όμορφο να σκαρφαλώνουμε στα κλαδιά του και να ακούμε τις ιστορίες του ήλιου, του άνεμου και της βροχής!!!
Επίσης κατασκευάσαμε κουκουβάγιες με ανακυκλώσιμα υλικά, που είναι το πουλί της σοφίας. "Γιατί, κυρία, με τα βιβλία γινόμαστε σοφοί, μαθαίνουμε πολλά πράγματα και ταξιδεύουμε όπου θέλουμε"!!! Οι κουκουβάγιες αυτές μάς συντροφεύουν κάθε φορά που διαβάζουμε ένα βιβλίο στη βιβλιοθήκη και συνεχώς μάς υπενθυμίζουν και τους κανόνες!!!
Και ,κάπως έτσι ήρθε η ώρα και για τη δανειστική μας βιβλιοθήκη, το "αειθαλές μας παραμυθόδεντρο"!!!!
Βρήκαμε βιβλία που είχαμε στο σχολείο μας και μας αρέσουν τόσο πολύ, που θέλουμε να τα παίρνουμε και στο σπίτι μας...
περιγράψαμε τα εξώφυλλα, βρήκαμε πού γράφουν το τίτλο και πού τον συγγραφέα κι αντιστοιχίσαμε με τις καρτέλες των τίτλων....
Κάναμε καρτέλες δανεισμού και κάθε φορά, που κάποιο παιδάκι θα δανείζεται ένα βιβλίο, ο βοηθός της δανειστικής μας θα βάζει την καρτέλα δανεισμού του και τον τίτλο του βιβλίου στον πίνακά μας...
οι καρτέλες δανεισμού .... |
η δανειστική μας βιβλιοθήκη είναι το πρώτο πράγμα που βλέπει κάποιος μόλις μπει στο σχολείο μας... |
σ' αυτόν τον πίνακα βάζουμε τις καρτέλες και τους τίτλους των βιβλίων... |
Είναι πολύ σημαντικό όχι μόνο το βιβλίο από μόνο του να είναι έργο τέχνης, αλλά και να απολαμβάνει τον καλαίσθητο χώρο που του αξίζει για να γίνεται ελκυστικό στα παιδιά! Εσείς, Ελένη μου, εξασφαλίσατε μια υπέροχη γωνιά και είναι απολύτως βέβαιο πως τα παιδιά θα συνωστίζονται στις ρίζες του παραμυθόδεντρου να ακούσουν ιστορίες. Η "προίκα" τους για την ανάπτυξή τους. Συγχαρητήρια!
ΑπάντησηΔιαγραφή