Με αφορμή μια γιρλάντα που μας έφερε μια φίλη στο σχολείο και την οποία χρησιμοποιήσαμε για να στολίσουμε την αίθουσα του ολοήμερου εμπνευστήκαμε μία ιστοριούλα, με την οποία θα εισάγουμε τους κανόνες στην τάξη, αλλά και στην αίθουσα της χαλάρωσης. Όταν τα παιδιά είδαν κρεμασμένη τη γιρλάντα ενθουσιάστηκαν με τα ζωάκια που παρατήρησαν. Η ευκαιρία δεν άργησε...
" Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, σ' ένα σχολείο σαν και το δικό μας , πήγαιναν τέσσερις μικροί φίλοι. Το ποντικάκι, το παπάκι, το αρκουδάκι και το βατραχάκι. Τα τέσσερα αυτά μικρά ζωάκια ήταν πολύ ευγενικά και ήξεραν όλους τους κανόνες που είχαν συμφωνήσει με την κυρία τους και τους τηρούσαν πιστά μέχρι που μια μέρα εμφανίστηκα κι ένα άλλο ζωάκι στην πόρτα του σχολείου.Ήταν ένα μικρό σκιουράκι, που είχε μετακομίσει με τους γονείς του τις τελευταίες μέρες στη γειτονιά και θα πήγαινε κι εκείνο στο ίδιο σχολείο. Η δασκάλα και τα άλλα ζωάκια το υποδέχτηκαν μ' ένα μεγάλο χαμόγελο και το πήραν μέσα στην τάξη. Το φώναξαν να παίξει μαζί τους κι εκείνο δέχτηκε κάπως ντροπαλά στην αρχή. Όσο περνούσε, όμως, η ώρα και ένιωθε καλύτερα μέσα στο σχολείο άρχισε να κάνει κάποιες ζαβολιές... πετούσε όλα τα παιχνίδια κάτω και δε γύριζε να συμμαζέψει, έμπαινε πολύ απρόσεκτα κάτω από τα τραπέζια, έτρεχε μέσα στην τάξη, δε μιλούσε ευγενικά στους φίλους του κι ήθελε να κάνει μόνο το δικό του...."
" Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, σ' ένα σχολείο σαν και το δικό μας , πήγαιναν τέσσερις μικροί φίλοι. Το ποντικάκι, το παπάκι, το αρκουδάκι και το βατραχάκι. Τα τέσσερα αυτά μικρά ζωάκια ήταν πολύ ευγενικά και ήξεραν όλους τους κανόνες που είχαν συμφωνήσει με την κυρία τους και τους τηρούσαν πιστά μέχρι που μια μέρα εμφανίστηκα κι ένα άλλο ζωάκι στην πόρτα του σχολείου.Ήταν ένα μικρό σκιουράκι, που είχε μετακομίσει με τους γονείς του τις τελευταίες μέρες στη γειτονιά και θα πήγαινε κι εκείνο στο ίδιο σχολείο. Η δασκάλα και τα άλλα ζωάκια το υποδέχτηκαν μ' ένα μεγάλο χαμόγελο και το πήραν μέσα στην τάξη. Το φώναξαν να παίξει μαζί τους κι εκείνο δέχτηκε κάπως ντροπαλά στην αρχή. Όσο περνούσε, όμως, η ώρα και ένιωθε καλύτερα μέσα στο σχολείο άρχισε να κάνει κάποιες ζαβολιές... πετούσε όλα τα παιχνίδια κάτω και δε γύριζε να συμμαζέψει, έμπαινε πολύ απρόσεκτα κάτω από τα τραπέζια, έτρεχε μέσα στην τάξη, δε μιλούσε ευγενικά στους φίλους του κι ήθελε να κάνει μόνο το δικό του...."
Τι έπρεπε, λοιπόν, να κάνουν τα άλλα ζωάκια;;;;; Έτοιμος κι ο προβληματισμός...
- Να του πούνε τους κανόνες, κυρία, για να τους μάθει κι αυτός...γιατί είναι καινούριος και μικρούλης και δεν ξέρει τι έχουμε συμφωνήσει εμείς...
Τον καλέσαμε, λοιπόν, στην παρεούλα, και κάναμε μια πρώτη συζήτηση μαζί του για το πώς θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε μέσα στην τάξη μας...
Αφού το συζητήσαμε μαζί του και μας είπε ότι κατάλαβε το λάθος του και πως δε θα συμπεριφερθεί με τον ίδιο τρόπο άλλη φορά σκεφτήκαμε να γράψουμε και να υπογράψουμε όλοι μαζί τους κανόνες, για να θυμόμαστε πάντα αυτά που έχουμε συμφωνήσει.
Η συνέχεια για την αίθουσα της χαλάρωσης σε επόμενη ανάρτηση....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου