Κανόνες στην αίθουσα χαλάρωσης...

        Τι γίνεται στην αίθουσα της χαλάρωσης;;;; έχουμε κι εκεί κανόνες;;;; μα, φυσικά.... το σκιουράκι μας, όμως, δεν τους γνωρίζει ούτε κι αυτούς κι άρχισε πάλι τις ζαβολιές... ανακάτεψε τα παντοφλάκια των παιδιών, ξέστρωσε τα κρεβατάκια και τις κουβέρτες τους, μουρμούριζε την ώρα της χαλάρωσης... έτσι, λοιπόν, μας επισκέφθηκαν οι φίλοι μας τα 4 ζωάκια, για να μας μάθουν τους κανόνες στην αίθουσα της χαλάρωσης με τον δικό τους τρόπο...πώς;;;;;για δείτε...!!!!

Αυτοί είναι οι φίλοι μας....κι έτσι μας μίλησαν για τους κανόνες...

Με ποιηματάκι, για να τους θυμόμαστε πιο εύκολα μάς επισκέφθηκαν στο κουκλοθέατροοοο!!!!!

" Ήρθε τώρα η ώρα

για όλους μας παιδιά

λίγο να χαλαρώσουμε

με όνειρα γλυκά...."

                                               μας είπε το Ποντικάκι

"Όλοι στο κρεβατάκι μας 

θα πάμε με χαρά

ήσυχοι θα καθίσουμε

και δε θα βγάλουμε μιλιά..."

                                            συνέχισε το Παπάκι

" Τα παντοφλάκια μας θα βγάλουμε

φρόνιμα, με σειρά

κι όμορφα θα τα αφήσουμε

στο κρεβατάκι μας μπροστά..."

                                          πρόσθεσε το Βατραχάκι

" Κι όταν όλοι ξυπνήσουμε

με κέφι και χαρά

τις κουβερτούλες μας θα στρώσουμε

και πάμε για δουλειάααααα!!!!"

                                              τελείωσε το Αρκουδάκι

Το σκιουράκι μας κατάλαβε πολύ καλά πώς θα συμπεριφέρεται από δω και πέρα κι εμείς περάσαμε πολύ πολύ καλά με τα τέσσερα φιλαράκια μας, που ήρθαν να μας επισκεφτούν στο κουκλοθέατρο

 ( αν και μάλλον ήταν η κυρία, όπως είπε ο Κωνσταντίνος, γιατί ξέρει τα ονόματά μας!!!!χαχαχαχαχα)

Οι κανόνες στο σχολείο μας!!!!

  Με αφορμή μια γιρλάντα που μας έφερε μια φίλη στο σχολείο και την οποία χρησιμοποιήσαμε για να στολίσουμε την αίθουσα του ολοήμερου εμπνευστήκαμε μία ιστοριούλα, με την οποία θα εισάγουμε τους κανόνες στην τάξη, αλλά και στην αίθουσα της χαλάρωσης. Όταν τα παιδιά είδαν κρεμασμένη τη γιρλάντα ενθουσιάστηκαν με τα ζωάκια που παρατήρησαν. Η ευκαιρία δεν άργησε...
" Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, σ' ένα σχολείο σαν και το δικό μας , πήγαιναν τέσσερις μικροί φίλοι. Το ποντικάκι, το παπάκι, το αρκουδάκι και το βατραχάκι. Τα τέσσερα αυτά μικρά ζωάκια ήταν πολύ ευγενικά και ήξεραν όλους τους κανόνες που είχαν συμφωνήσει με την κυρία τους και τους τηρούσαν πιστά μέχρι που μια μέρα εμφανίστηκα κι ένα άλλο ζωάκι στην πόρτα του σχολείου.Ήταν ένα μικρό σκιουράκι, που είχε μετακομίσει με τους γονείς του τις τελευταίες μέρες στη γειτονιά και θα πήγαινε κι εκείνο στο ίδιο σχολείο. Η δασκάλα και τα άλλα ζωάκια το υποδέχτηκαν μ' ένα μεγάλο χαμόγελο και το πήραν μέσα στην τάξη. Το φώναξαν να παίξει μαζί τους κι εκείνο δέχτηκε κάπως ντροπαλά στην αρχή. Όσο περνούσε, όμως, η ώρα και ένιωθε καλύτερα μέσα στο σχολείο άρχισε να κάνει κάποιες ζαβολιές... πετούσε όλα τα παιχνίδια κάτω και δε γύριζε να συμμαζέψει, έμπαινε πολύ απρόσεκτα κάτω από τα τραπέζια, έτρεχε μέσα στην τάξη, δε μιλούσε ευγενικά στους φίλους του κι ήθελε να κάνει μόνο το δικό του...."

Τι έπρεπε, λοιπόν, να κάνουν τα άλλα ζωάκια;;;;; Έτοιμος κι ο προβληματισμός...

- Να του πούνε τους κανόνες, κυρία, για να τους μάθει κι αυτός...γιατί είναι καινούριος και μικρούλης και δεν ξέρει τι έχουμε συμφωνήσει εμείς...

Τον καλέσαμε, λοιπόν, στην παρεούλα, και κάναμε μια πρώτη συζήτηση μαζί του για το πώς θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε μέσα στην τάξη μας...

Αφού το συζητήσαμε μαζί του και μας είπε ότι κατάλαβε το λάθος του και πως δε θα συμπεριφερθεί με τον ίδιο τρόπο άλλη φορά σκεφτήκαμε να γράψουμε και να υπογράψουμε όλοι μαζί τους κανόνες, για να θυμόμαστε πάντα αυτά που έχουμε συμφωνήσει. 

Η συνέχεια για την αίθουσα της χαλάρωσης σε επόμενη ανάρτηση....

"Ο Φώκος που νόμιζε ότι μισούσε το σχολείο"

      Με μεγάλη μας χαρά δεχτήκαμε την εβδομάδα που μας πέρασε ένα δώρο από την Έλενα μας, ένα από τα νήπιά μας. Πρόκειται για ένα βιβλίο, που "έγραψαν" με τη μαμά της στο σπίτι και σαν σωστή συγγραφέας του έδωσε τίτλο και, φυσικά, μας το αφιέρωσε. Σας το παρουσιάζουμε με μεγάλη περηφάνεια!!!!!!

     " Ο Φώκος που νόμιζε ότι μισούσε το σχολείο"

" Μια φορά κι έναν καιρό, κάπου μακριά στο Βόρειο Πόλο, ζούσε ο Φώκος μαζί με τους γονείς του. Το σπίτι τους ήταν ένα όμορφο ιγκλού...

Μια μέρα η μαμά είπε στο Φώκο ότι μεγάλωσε αρκετά κι ήταν καιρός να πάει στο σχολείο. Αυτό δεν άρεσε καθόλου στο Φώκο, γιατί νόμιζε ότι δε θα έχει χρόνο για παιχνίδι...

Την πρώτη μέρα η μαμά ετοίμασε τον Φώκο, του έδωσε την τσάντα του, τον έβγαλε φωτογραφία και τον έβαλε στο σχολικό...

(το οποίο έσερνε ένας τάρανδος και δεν είχε ρόδες, γιατί δεν τις χρειάζεται στα χιόνια, αφού γλυστράει...)

Στο σχολείο ο Φώκος γνώρισε τη δασκάλα του, που τον υποδέχτηκε χαμογελαστή κι αμέσως τη συμπάθησε. Επίσης, γνώρισε και τους συμμαθητές του κι έγιναν φίλοι...

Στο σχολείο ο Φώκος έπαιζε με τους φίλους του και μάθαινε πολλά καινούρια πράγματα. Έτσι άλλαξε γνώμη για το σχολείο και κάθε μέρα πήγαινε με μεγάλη χαρά...."

Το διαβάσαμε όλοι μαζί, φυσικά, στην παρεούλα, το συζητήσαμε και δώσαμε όλοι τα θερμά μας συγχαρητήρια στη μικρή μας συγγραφέα!!!

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!